Αυτός Που Πετούσε Αστέρια

Στο βιβλίο του " Αυτός Που Πετούσε Αστέρια " ( The star Thrower ) ,
o Loren Eiseley ( ανθρωπολόγος ,καθηγητής της ιστορίας της επιστήμης και συγγραφέας )
μιλάει για τη μέρα που περπατούσε σε κάποια αμμουδερή παραλία , όπου χιλιάδες αστερίες είχαν ξεβραστεί στην όχθη .

Πρόσεξε ένα αγόρι που σήκωνε τους αστερίες έναν - έναν και τους έριχνε πίσω στον ωκεανό . Ο Eiseley εξακολούθησε να παρατηρεί το αγόρι για λίγα λεπτά και μετά πλησίασε και το ρώτησε τι κάνει . Το αγόρι απάντησε ότι επέστρεφε τους αστερίες πίσω στη θάλασσα γιατί διαφορετικά αυτοί θα πέθαιναν .

Ο Eiseley ρώτησε τότε το αγόρι πως το να σώσει λίγους αστερίες θα έκανε κάποια διαφορά , τη στιγμή που οι περισσότεροι από αυτούς ήταν καταδικασμένοι ?

Το αγόρι μάζεψε έναν αστερία και την ώρα που τον πετούσε στη θάλασσα , είπε :

" Θα κάνει διαφορά γι αυτόν εδώ ."




Ο Eiseley άφησε το αγόρι και πήγε στο σπίτι του για να συνεχίσει το γράψιμο ,
χωρίς όμως να μπορέσει να δακτυλογραφήσει ούτε μια λέξη .

Επέστρεψε στην παραλία και πέρασε την υπόλοιπη μέρα του βοηθώντας το αγόρι
να πετάξει τους αστερίες στη θάλασσα .




Μήπως η λύση στο πρόβλημα του κενού και της έλλειψης νοήματος
που μαστίζει την εποχή μας ,
είναι απλώς το να καθιστούμε τον εαυτό μας χρήσιμο ?





Θέλω να ευχηθώ σε όλους μας

εκείνη την αγάπη που θα δραπετεύσει από τις σκέψεις
και θα εκδηλωθεί "έξω" πλημμυρίζοντας ζωές ,

εκείνη τη ματιά που μπορεί να αναγνωρίσει την ομορφιά παντού γύρω μας

κι εκείνη τη συνείδηση που μπορεί να πλουτίσει με σκοπό ,
εκτίμηση κι ευγνωμοσύνη την καθημερινότητά μας .




Να περάσετε υπέροχα όπου κι αν σας οδηγήσουν τα βήματά σας !!!

Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά !!!

Μετά από λίγο μαθαίνεις ....

Μετά από λίγο μαθαίνεις τη διαφορά, την λεπτή διαφορά, τού να κρατάς ένα χέρι από το να αλυσοδένεις μια ψυχή,




Και μαθαίνεις ότι αγάπη δεν σημαίνει να ακουμπάς στον άλλον και παρέα δεν σημαίνει ασφάλεια,




Και αρχίζεις να μαθαίνεις ότι τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις.




Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια σου να κοιτάζουν ίσια μπροστά, με την χάρη ενός ενήλικα, όχι με την θλίψη ενός παιδιού,




Και μαθαίνεις να χτίζεις όλους τους δρόμους σου στο σήμερα, επειδή το έδαφος της αυριανής μέρας είναι πολύ αβέβαιο για να κάνεις σχέδια, και οι μελλοντικοί καιροί έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να πέφτουν κάτω στη μέση της πτήσης.




Μετά από λίγο μαθαίνεις ότι ακόμα και η λιακάδα μπορεί να σε κάψει, αν καθίσεις πολύ ώρα κάτω από αυτήν.





Γι' αυτό φύτεψε τον δικό σου κήπο και διακόσμησε την δική σου ψυχή, αντί να περιμένεις να σου φέρει κάποιος άλλος λουλούδια.




Και Mαθαίνεις Ότι Μπορείς Πράγματι Να Αντέξεις . . .

Ότι Είσαι Πραγματικά Δυνατός....

Και Ότι Έχεις Πραγματική Αξία.




Veronica Shoffstall

Ο καινούριος κήπος

Τον καινούργιο κήπο του αυτοκράτορα τον ετοίμαζαν τρία χρόνια.

Τελικά, όλες οι δουλειές ολοκληρώθηκαν και ο αυτοκράτορας κάλεσε όλη την αριστοκρατία της χώρας για να δει την ομορφιά του θαυμάσιου κήπου.

Όλοι ήταν έκπληκτοι και άρχισαν να εγκωμιάζουν το καταπληκτικό έργο και να συγχαίρουν τον αυτοκράτορα. Όμως τον αυτοκράτορα ενδιέφερε η γνώμη του αξεπέραστου γνώστη της κηπουρικής τέχνης, του Δάσκαλου Λιν-Τσι. Όταν ο αυτοκράτορας απευθύνθηκε στον Λιν-Τσι όλοι οι παρευρισκόμενοι με προσοχή άκουσαν την απάντηση του :

- Παράξενο, αλλά εγώ δε βλέπω ούτε ένα ξερό φύλλο. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς θάνατο. Αφού δεν υπάρχουν ξερά φύλλα ο κήπος είναι νεκρός. Βλέπω ότι σήμερα το πρωί σκούπισαν τον κήπο με επιμέλεια . Σας παρακαλώ, πέστε να φέρουν λίγα ξερά φύλλα.

Όταν έφεραν τα ξερά φύλλα και τα σκόρπισαν, ο άνεμος άρχισε να παίζει μαζί τους. Το θρόισμα των φύλλων ζωντάνεψε τον κήπο.

Ο Δάσκαλος είπε:

- Τώρα όλα είναι εντάξει.
Ο κήπος Σας είναι πολύ όμορφος, αλλά ήταν υπερβολικά περιποιημένος.

Η τέχνη είναι μεγαλόπρεπη όταν δεν φανερώνει τον εαυτό της.

Kseniya Simonova

Από ένα mail που έλαβα :

"Η εμφάνιση μιας ντροπαλής 24χρονης σε σόου ταλέντων της ουκρανικής τηλεόρασης προκάλεσε το κλάμα μίας ολόκληρης χώρας, καθώς και διεθνή αίσθηση.

Περίπου 13.000.000 άνθρωποι είδαν την Kseniya Simonova στο σόου "Ουκρανία έχεις ταλέντο" σε μια εξαιρετική επίδειξη της τέχνης της άμμου. Η Ουκρανία προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2010, ενώ βρίσκεται σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση ως χώρα.

Από τον περασμένο Μάιο, οπότε και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η Simonova, με ένα κουτί γεμάτο άμμο, ζωγραφίζοντας πανέμορφες εικόνες πάνω σε αυτό, απεικονίζοντας την ιστορία της πρώην σοβιετικής χώρας, όλο και περισσότεροι θαυμαστές κάθονταν μπροστά από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες για να τη δουν.

Τα βίντεό της στο Youtube έχουν συγκεντρώσει πάνω από 4.000.000 κλικ, αριθμός απίθανος για ένα κοινό που γνωρίζει λίγα για την ιστορία της Ουκρανίας.

Η Ουκρανία έχασε περίπου το 1/4 του πληθυσμού της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στο 20% των συνολικών θανάτων. Με τη βοήθεια της άμμου, τα πορτραίτα της Simonova δείχνουν τις ανθρώπινες απώλειες από τη γερμανική εισβολή του 1941.

Η σκηνή, στο άνοιγμά της, δείχνει ένα ζευγάρι να κάθεται σε ένα παγκάκι κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια. Ξαφνικά, εμφανίζονται πολεμικά αεροπλάνα και η ευτυχισμένη σκηνή αντικαθίσταται από θλιμμένα πρόσωπα. Στη συνέχεια, έρχεται ένα μωρό και η γυναίκα χαμογελά ξανά, αλλά ο όλεθρος του πολέμου τη μετατρέπει σε χήρα, πριν η εικόνα με τη σειρά της να πάρει τη μορφή του Αγνώστου Στρατιώτη της Ουκρανίας.

Η 24χρονη κέρδισε, φυσικά, το πρώτο βραβείο του παιχνιδιού (80.000 λίρες) και επέστρεψε στην κανονική της ζωή στην Κριμαία. Έκπληξη αποτελεί πάντως το κίνητρό της για τη συμμετοχή στο παιχνίδι. "Δήλωσα συμμετοχή για να βοηθήσω ένα παιδί, το οποίο χρειαζόταν να υποβληθεί σε εγχείρηση. Δεν είχα σκοπό να κάνω όλη τη χώρα να κλάψει" είπε χαρακτηριστικά."

( Η μουσική του blog έχει κλείσει για να απολαύσετε το βίντεο με την εξαιρετική του μουσική υπόκρουση )

Η επιθυμία της καρδιάς

Jakob Needleman


"Είναι μια λαμπερή μέρα του Οκτώβρη. Φλογισμένα σφεντάμια και βελανιδιές υψώνονται κατά μήκος του δρόμου.
0 ουρανός έχει ένα καθαρό, κρυστάλλινο γαλάζιο χρώμα.

Είναι νωρίς το πρωί.

Κατευθύνομαι προς το σχολείο. Είμαι μόνος. Σιγά-σιγά αρχίζει ο πρωινός βόμβος των αυτοκινήτων και των φορτηγών.
Νιώθω το φθινοπωρινό αέρα δροσερό, καθαρό και γλυκό πάνω στο πρόσωπο και τα ρουθούνια μου.

Ξαφνικά και χωρίς καμιά φανερή αιτία, σταματώ.

Σταματώ τελείως ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται. Τα πόδια μου όμως εξακολουθούν να κινούνται, τα μπράτσα μου ταλαντεύονται ρυθμικά στο πλάι.
Συναισθήματα χαράς και η διακριτική αίσθηση του σώματος μου με κατακλύζουν και σμίγουν μέσα μου σαν δυο γρήγορα ποτάμια. Αλλά ο νους μου είναι τώρα αργός κι ήρεμος, και κινείται σαν πλεούμενο πάνω σε μια ήσυχη λίμνη.

Την ίδια στιγμή, με μια απρόσμενη καθαρότητα που με ξαφνιάζει, προφέρω δυνατά το όνομα μου. Δεν θυμάμαι να είχα άλλες φορές την πρόθεση να πω το όνομα μου δυνατά και ρυθμικά. Τώρα όμως η φωνή μου είναι γεμάτη πρόθεση και θέληση, μια πρόθεση που όμοια της δεν είχα γνωρίσει ποτέ πριν.

Λέω το όνομα μου: Τζέρι.

Και συγχρόνως: είμαι ο Τζέρι, είμαι εδώ, είμαι ζωντανός.




Το εγώ είμαι εμφανίστηκε μέσα μου καθώς περπατούσα εκείνο το πρωί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το εγώ είμαι ήρθε από ένα χώρο έξω από το χρόνο, από την εστία μου, μια βαθύτερη και πιο αληθινή εστία απ' όσες γνώρισα ποτέ. Τη στιγμή εκείνη ήμουν με τον Εαυτό μου, παιδί, βρέφος και γέρος συνάμα που περιμένει το θάνατο.


Εμφανίστηκα.

Πιο ακριβές θα ήταν να πω: ήρθε.

Και παρ' όλα αυτά, το εγώ είμαι ήταν και μέσα στα πλαίσια του χρόνου. Κινιόταν μαζί μου, κοιτώντας τα δέντρα, την κίνηση, το δρόμο, τους ανθρώπους. Αλλά κοιτούσε με μάτια που εξυπηρετούσαν ένα νέο σκοπό. Καθώς με είχε αγγίξει η αίσθηση του εγώ είμαι, τα μάτια μου ήθελαν μόνο να δουν -δεν εξέπεμπαν φόβο ή επιθυμία. Τα αυτιά μου ήθελαν μόνο ν' ακούσουν, δεν προτιμούσαν ή απέρριπταν. Τα πνευμόνια μου ήθελαν μόνο να αναπνεύσουν, τα χείλη μου να γευτούν και να μιλήσουν, το σώμα μου να κινηθεί μέσα στον ωκεανό του ανέμου και του χρόνου.


Το εγώ είμαι ήθελε απλά να είναι.



Γεννήθηκε σαν βρέφος αλλά ένα άλλου είδους βρέφος, που δεν επιθυμούσε και δεν φοβόταν τίποτε. Ήθελε απλά και μόνο να βλέπει, να υπάρχει. Δεν επιθυμούσε, αλλά ήταν ζωντανό με μια απίστευτη ένταση. Έφθασε, σαν να ήθελε να μου πει: γιατί περίμενες τόσο πολύ; Όχι με την πρόθεση να με κατηγορήσει, αλλά να δείξει πως δεν καταλαβαίνει: γιατί άργησες τόσο πολύ να μου επιτρέψεις να 'ρθω και να 'μαι εδώ μαζί σου;



Και τώρα, φάνηκε να λέει, άσε με να μεγαλώσω!


Και μετά εξαφανίστηκε σταδιακά. 0 καιρός περνούσε, κι όταν μεγάλωσα κι άρχισα την καριέρα μου, βρήκα ευτυχία που μετατράπηκε σε θλίψη, θριάμβους που εκφυλίστηκαν σε άγχος, ήττες που εξελίχθηκαν σε περίεργα όμορφα δώρα κι ανοίγματα, σαν κρυμμένα μονοπάτια μέσα από τον πάγο και τα βράχια.

Επειδή έκανα ένα ή δυο μεγάλα σφάλματα στη συναισθηματική μου ζωή -λάθη σαν κι αυτά που όλοι κάνουμε και που στην πραγματικότητα, επειδή αποτελούν μέρος της εσωτερικής μας δομής, δεν μπορούμε να αποφύγουμε- προσπάθησα όσο περισσότερο μπορούσα να καταλάβω πως αυτό δεν είναι αρκετό, άλλωστε ποτέ δεν είναι αρκετό.

Καθώς ξεγελούσα τον εαυτό μου και τους άλλους σχετικά με τον εσωτερικό μου κόσμο, προκαλούσα σεβασμό αλλά κι εχθρότητα γι' αυτό που δεν ήμουν.







Οι στιγμές της άφιξης ήρθαν ξανά και ξανά τελείως απροσδόκητα και κάτω από απίθανες συνθήκες.

Αρχισα να συνειδητοποιώ πως η ζωή μου είχε νόημα μόνο κατά τη διάρκεια εκείνων των στιγμών,
όταν έφθασα στη μέση της ζωής μου.

Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούσα ότι το ποτάμι του χρόνου δεν με οδηγούσε πουθενά παρά μόνο στην καταστροφή.





Μέσα όμως στο μεγάλο ποτάμι του χρόνου, υπήρχε ένα άλλο, που έρεε προς την αντίθετη κατεύθυνση, σαν αυτά που βρίσκονται κοντά στις όχθες ενός βαθιού, γρήγορου ποταμού.

Άκουσα ότι κάποιος θα μπορούσε να μπει σ' αυτό το άλλο ρεύμα και να φτάσει σε έναν τόπο που δεν μαστίζεται από την καταστροφή. Και με τη βοήθεια άλλων αναζητητών -που είχαν αρχίσει να ψάχνουν παλιότερα από μένα και είχαν βρει την απαραίτητη για το δρόμο τους βοήθεια- άρχισα κι εγώ να ψάχνω με μεγαλύτερη σκοπιμότητα και ακρίβεια για να βρω την πηγή του Είναι μου, που, όπως είπε οΈμερσον, κατεβαίνει μέσα μας, χωρίς να ξέρουμε τίποτα για την προέλευση του.




Αυτό που έγινε σαφές και αυτό που μπορεί να γίνει ξεκάθαρο για όσους από εμάς νιώθουν την έλλειψη του χρόνου, είναι το εξής:

Η απάντηση στο πρόβλημα του χρόνου δεν είναι να βρούμε περισσότερο χρόνο, ούτε να εξασφαλίσουμε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, ούτε καν μακρύτερη βιολογική ζωή, ούτε παιδιά, ούτε καλλιτεχνικές δημιουργίες που προσποιούμαστε πως θα μας φέρουν αθανασία, ούτε κάποια συναισθηματική σχέση με φανταστικούς θεούς και θνητούς.

Η απάντηση στο πρόβλημα και τη θλίψη του χρόνου, είναι μόνο μία:
η εμπειρία του νοήματος.





Και η εμπειρία αυτή εμφανίζεται μόνον, όταν ο Εαυτός αγγίξει τον εαυτό,
όταν η ψυχή αγγίξει το εγώ.
Όταν συναντηθούν οι δυο κόσμοι.






Δεν είναι απαραίτητο να γίνει κανείς μυστικιστής, να βουτήξει μέσα στη φωτεινότητα άλλων, απόμακρων κόσμων. Ούτε είναι αναγκαίο, απ' την άλλη, να μετατραπεί σε ένα υπερβολικά δραστήριο και λειτουργικό χαρτί στο παιχνίδι της «διαχείρισης του χρόνου».


Αυτό που χρειάζεται, είναι η επαφή μεταξύ του εαυτού που μιλάει και του Εαυτού που είναι.

Χρειάζεται να συνειδητοποιήσω ότι μπορώ να το κάνω σαν εγώ
-αγχωμένος, νευρικός, έτοιμος να βοηθήσω και να πετύχω και πρόθυμος να εκτελέσω το καθήκον μου προς αυτούς που αγαπώ.

Το εγώ που έχει κυριευθεί από τη ζωή και ψάχνει πάντα σεβασμό, εκτίμηση και γαλήνη.
Το εγώ με τις άστατες και γεμάτες ενοχές χαρές του, που βλέπει το χρόνο να περνάει όλο και πιο γρήγορα και που αισθάνεται ότι η ζωή το προσπερνά, χωρίς να γίνεται ποτέ κάτι ουσιαστικό -αυτό ακριβώς το εγώ μπορεί να αποκτήσει επαφή με τον Εαυτό.


Η επαφή του εγώ με τον Εαυτό μπορεί να του δείξει ότι είναι δυνατό να έχει αγάπη,
ασφάλεια, ανεξάντλητη χαρά, συναίσθημα που βασίζεται στην Αλήθεια.





Όταν αυτοί οι δυο κόσμοι συναντιούνται, τότε μόνο μπορεί το εγώ να αναπνεύσει ελεύθερα, να χαλαρώσει και να αποδεχτεί ότι είναι δευτερεύον και θνητό. Το εγώ βλέπει ότι δεν πρέπει να ζήσει για πάντα γιατί, όταν το εγώ είμαι υπάρχει,
το εγώ βρίσκει αυτό που ήθελε.

Εκείνο, το εγώ, βρήκε αυτό που η Γνώση ονομάζει


"η επιθυμία της καρδιάς"



Ο Jakob Needlman είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο του Σαν Φραντσίσκο και θεωρείται από τους πρωτοπόρους σήμερα στην έρευνα της σχέσης ιερού - επιστήμης .
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του "Χρόνος και ψυχή " των εκδόσεων Αρχέτυπο .

Ρητορικό ερώτημα

Είδα κόκκινο της φωτιάς και σύννεφα μαύρης στάχτης να κρύβουν τον ουρανό .

Είδα ηλικιωμένα δέντρα και ζώα καμμένα μέσα στο σπίτι τους ..... μέσα στις φωλιές τους .

Άκουσα θρήνο και ιερή οργή να αναβλύζουν μέσα από φωνές και μουρμουρητά συνανθρώπων μου που δοκιμάστηκαν .... ένιωσα την απογοήτευση και τον φόβο μπροστά στην ανημποριά να σταματήσει η επερχόμενη καταστροφή .

Ένιωσα θυμό μαζί με θλίψη , για εκείνους τους λίγους , που πιστεύουν ότι μπορούν να στήσουν το σπιτικό τους και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους , πάνω σε καμμένα δέντρα και κουφάρια ζώων .... ένιωσα τυχερός που δεν έχω προσβληθεί από την ασθένεια τους .... και που έχω την επιλογή να μην έχω ούτε έναν τέτοιο άνθρωπο στον μικρόκοσμό μου .




Είδα την καινούρια θέα από τα σπίτια κάποιων που δεν σεβάστηκαν τη δημόσια κοινή περιουσία ... που δεν σεβάστηκαν το γεγονός ότι τα δάση ανήκουν σε όλους μας και στα παιδιά μας .... να την χαίρονται .

Είδα πολλές αγκαλιές , πολλά δάκρυα , πολλές προσπάθειες για παρηγοριά .... πολλές προσπάθειες για να μην νιώσουν κάποιοι μόνοι .




Θυμήθηκα γείτονες που δεν μιλιόντουσαν , να βρέχει ο ένας με το λάστιχο τον τοίχο του άλλου , καθώς πλησίαζαν οι φλόγες ... την επόμενη μέρα τους είδα να πίνουν το καφεδάκι τους , μαζί , στο απέναντι μπαλκόνι .

Άκουσα για έναν δασοπυροσβέστη που ποτέ στη ζωή του δεν συμπαθούσε τα σκυλιά ότι πήρε στην αγκαλιά του μια αλεπού και την έβγαλε μέσα από τους καπνούς και τις φλόγες ..... δάκρυσε όταν είδε ότι όχι μόνο δεν προσπάθησε να του επιτεθεί αλλά και περίμενε εκεί ανάμεσα στα οχήματα και κοιτώντας τον στα μάτια , μέχρι να φέρουν και τα μικρά της .... κι όταν αυτό έγινε , του έριξε ένα τελευταίο βλέμμα πριν φύγει ...που δεν θα ξεχάσει ποτέ .


Θυμήθηκα πολλά χρόνια πριν πάνω σ ένα μηχανάκι τον Δημήτρη και τον Νικόλα ..... με βρεγμένες πετσέτες και γεμάτα παγούρια , να τρέχουν για να βοηθήσουν μαζί με όλους , την πόλη μας που κινδύνευε ...ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά αυτοί οι δυο ...η Δημήτρης πάντα τον κορόιδευε γιατί ο Νικόλας δεν φορούσε επώνυμα ρούχα και παπούτσια ..... δεν τον ξανακορόιδεψε όμως από εκείνη τη μέρα και μετά .





Είδα έναν άλλον πυροσβέστη που τόλμησε να φωνάξει σ ένα ανώτερο του γιατί έλαβε τη διαταγή να φύγει από εκείνο το χωριό που βοηθούσε τους κατοίκους , για να πάει στο χωριό του βουλευτή .

Θυμήθηκα εκείνο τον έμπειρο αξιωματικό που με δάκρυα στα μάτια από την πολύ ένταση , είπε σε συνέντευξη του στην τηλεόραση ότι δεν στάθηκε ικανός να υπηρετήσει τους συμπολίτες του που κινδύνευαν .

Είδα ανθρώπους να αγοράζουν δεντράκια και να τα φυτεύουν όπου βρουν ....σε πρασιές πολυκατοικιών , σε κτήματα , στις άκρες των χωραφιών .

Είδα ελπίδα για όλους μας , μέσα στις στάχτες και την καταστροφή .





Είδα ότι το καλό υπάρχει μέσα μας , αλλά δυστυχώς για τους πιο πολλούς από εμάς , βρίσκει τρόπους έκφρασης μόνο μέσα στις δοκιμασίες .

Γιατί αλήθεια , να μας αλλάζουν μόνο αυτές ?

Ρητορικό το ερώτημα .

Οδηγίες προς ναυτιλομένους

Στην αρχή μάθαμε τον νόμο του Μέρφυ και φυσικά όλους τους συνεπακόλουθους ... τον ξέρετε , έτσι δεν είναι ?


"Αν είναι να πάει κάτι στραβά , θα πάει"


Θα ήταν πραγματικά κοντόφθαλμο και παράλογο να ταυτίσεις τον νόμο του Μέρφυ με την
απαισιοδοξία και την παθητικότητα καθώς ή έννοια του "κάτι πάει καλά" ή "κάτι δεν πάει καλά" δεν έχει να κάνει φυσικά με κάποια αντικειμενική οντότητα αλλά πάντα έχει να κάνει με υποκειμενική θεώρηση .

Διαβάζοντας λοιπόν τους νόμους του Μέρφυ και έχοντας τους στο μυαλό σου , κέρδιζες πολλά χαμόγελα ( δικά σου ) σε κάθε μικροαναποδιά της καθημερινότητας .... ξέρεις ... όταν άρχιζε εκείνη η βροχούλα κάθε φορά που έπλενες το αυτοκίνητο ή όταν έβλεπες στην τράπεζα την διπλανή ουρά να τρέχει ενώ η δική σου περέμενε στάσιμη ...η όταν χτυπούσε το τηλ κάθε φορά που έμπαινες στο μπάνιο ... ή όταν ερχόταν το λεωφορείο κάθε φορά που άναβες τσιγάρο .... ή όταν ξεκινούσε να ρίχνει χαλάζι κάθε φορά που έβγαζες την κουβέρτα από πάνω από το αυτοκίνητο :) ..... είναι παρήγορο να ξέρεις εκείνες τις στιγμές ότι αυτό που σου τυχαίνει είναι νόμος που συμβαίνει σε όλους κι ότι δεν συνομώτησε το σύμπαν εναντίον Σου .

Οι νόμοι του Μέρφυ φυσικά δεν λειτουργούν αντίστροφα ...δεν μπορείς π.χ να προκαλέσεις βροχή πλένοντας το αυτοκίνητό σου ούτε να χτυπήσει το σιωπηλό τηλέφωνο μπαίνοντας επίτηδες στο μπάνιο .... το γεγονός αυτό μπορεί να σου μεταδώσει την υποψία ότι είμαστε μέρος ενός αγνώστου πειράματος κι ότι πάντα κάποιος-κάτι μας παρατηρεί ( κάτι που κατά την άποψή μου δεν είναι και πολύ κακό γιατί ανοίγει ορίζοντες και μπορεί να διαλύσει κάποιου είδους ομίχλες) .


Μια άλλη παράμετρος έιναι ότι ο ίδιος ο Μέρφυ έχει φροντίσει για την αυτοπροστασία των νόμων του σε κάθε περίπτωση δια της αναγωγής στο μέλλον :

" Αν τα πράγματα μπορούσαν να είχαν πάει στραβά και δεν πήγανε , θα αποδειχθεί ότι θα ήταν καλύτερα να είχαν πάει "


Με τον καιρό οι νόμοι αυτοί επεκτάθηκαν σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα .... πολλά φωτεινά μυαλά του πλανήτη μας προχώρησαν λίγο παράκάτω και έφτιαξαν τους δικούς τους νόμους ....πρώτα ασχολήθηκαν με τον ίδιο τον νόμο και τον προέκτειναν μια στάλα ...π.χ

" Αν ένας αριθμός γεγονότων μπορεί να πάει στραβά , θα πάει με την χειρότερη δυνατή σειρά "

" Τίποτε δεν είναι τόσο κακό ώστε να μην μπορεί να γίνει χειρότερο "


" Τα πράγματα πηγαίνουν καλά μόνο και μόνο για να μπορούν να πάνε στραβά "

και ....

" Αν αισθάνεσαι καλά μην ανησυχείς , θα περάσει "


Σας έφτιαξα τη διάθεση ε ? :) όχι ... δεν είναι η πρόθεσή μου να αρχίσετε να βλέπετε το ποτήρι μισοάδειο ...το αντίθετο μάλιστα .

Η αλήθεια είναι ήθελα να μεταφέρω εδώ στο τετράδιο μου μερικούς παράπλευρους νόμους που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως οδηγίες για ναυτιλομένους και σε μένα αλλά και σε όσους τυχόν με διαβάσουν .... βλέπετε , δεν μας έχουν δώσει manual χρήσης ζωής όταν ήρθαμε σ αυτή τη ζωή και θα πρέπει να το γράψουμε νόμοι μας .... και ίσως αυτοί οι νόμοι να βοηθήσουν λίγο ως βιβλιογραφία ...πάμε λοιπόν :



Ο νόμος του Simon :

"Τα πάντα έχουν την τάση αργά η γρήγορα να διαλύονται "


Ο νόμος του Howe :

"Ο καθένας έχει ένα σχέδιο που δεν εφαρμόζεται "


Ο νόμος του Booker :

"Ενα γραμμάριο εφαρμογής αξίζει όσο ένας τόνος ιδέες "


Ο νόμος του Miksch :

" Αν μια κλωστή έχει μια άκρη , τότε σίγουρα έχει κι άλλη μία "


Ο νόμος του Gilb

" Κάθε σύστημα που βασίζεται στην ανθρώπινη αξιοπιστία , είναι αναξιόπιστο"


Ο νόμος του Gordon :

"Η πολύ έρευνα καταστρέφει πάντα τη θεωρία "


Ο νόμος του Peer :

" Η λύση ενός προβλήματος αλλάζει τη φύση του προβλήματος .


Ο νόμος του Hoare :

" Μέσα σε κάθε μικρό πρόβλημα υπάρχει ένα μεγαλύτερο που προσπαθεί να βγει έξω "



Ο νόμος του Cohen :

"Αυτό που έχει σημασία είναι το όνομα που δίνεις στα γεγονότα κι όχι τα γεγονότα τα ίδια "


Ο νόμος του Dunlap :

" Τα γεγονότα δεν είναι τίποτε περισσότερο από αποκρυσταλλωμένες απόψεις που πάντα θα
εξασθενούν κάτω από συνθήκες υψηλής πίεσης "


Ο νόμος του Pardo :

"Τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή θα είναι ή ανήθικα ή παράνομα ή θα παχαίνουν "


Ο νομος του Impesi :

" Για να καθαριστεί κάτι πρέπει να βρωμίσει κάτι άλλο " ...μπορείς όμως να βρωμίσεις τα πάντα χωρίς να καθαρίσεις τίποτε "


Ο νόμος του Ray :

" Μέτρα με μικρόμετρο , σημάδευε με κιμωλία , κόβε με τσεκούρι "


Ο νόμος του Lieberman :

" Όλοι λένε ψέματα αλλά αυτό δεν έχει καμμιά σημασία γιατί κανείς δεν ακούει "


Ο νόμος του Schroeder

" H αναποφασιστικότητα είναι η βάση της ευελιξίας "



Ο νόμος του Meader :

" Οτιδήποτε κι αν σου συμβεί , θα έχει συμβεί στο παρελθόν και σε όλους τους γνωστούς σου αλλά πιο σοβαρά ".


Ο νόμος του Ducharm :

" Αν κανείς κοιτάξει το πρόβλημά του από κοντά , θα διαπιστώσει ότι είναι και ο ίδιος μέρος του προβλήματος "


Ο νόμος του Gualtieri :

" Θέλω , θα πει δεν κάνω "


Ο νόμος του Schopenhauer :

" Αν βάλεις μια μικρή ποσότητα κρασιού μέσα σ ένα βαρέλι γεμάτο λάσπη , θα πιεις λάσπη .... αν βάλεις μια μικρή ποσότητα λάσπης μέσα σ ένα βαρέλι γεμάτο κρασί , θα πιεις λάσπη "


Ο νόμος του McGee

" Είναι απίστευτο πόσο χρόνο σου παίρνει να τελειώσεις κάτι με το οποίο δεν ασχολείσαι "


Ο νόμος του Elay για την επιτυχία :

" Δημιούργησε μια ανάγκη και ικανοποίησε την "


Ο νόμος του Barlek :

" Όταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά , να εμπιστεύεσαι μόνο τα άτομα που μπορούν να αντέχουν την αποτυχία όσο κι εσύ "


Ο νόμος του Elay :

"Αν φοράς το κατάλληλο κοστούμι , μπορείς να παίξεις και τον ρόλο "


Ο νόμος του Feinberg :

" Η μνήμη υπηρετεί τον δικό της αφέντη "


Ο νόμος του Hoffer :

" Όταν οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να κάνουν αυτό που τους αρέσει , συνήθως μιμούνται ο ένας τον άλλον "



Ο νόμος του Meskinen :

" Δεν υπάρχει ποτέ χρόνος για να κάνεις κάτι σωστά αλλά πάντα υπάρχει χρόνος για να
ξαναδοκιμάσεις "

Μια αγκαλιά !!!

Μέρες γιορτής , μέρες χαράς , μέρες Αγάπης !!!


Θέλω να καταθέσω εδώ ένα μικρό απόσπασμα από ένα βιβλίο ενός αγαπημένου συγγραφέα βιβλίων επιστημονικής φαντασίας ... του Dean Κoontz ... μου αρέσουν οι κόσμοι του Koontz γιατί δεν περιορίζονται από τις πέντε αισθήσεις μας αλλά και γιατί είναι γεμάτοι χιούμορ , ανθρωπιά κι ελπίδα .


"Το κουρέλι δεν είναι κουρέλι τελικά αλλά κοντομάνικο μπλουζάκι.
Πάνω του είναι τυπωμένες πέντε λέξεις κι ένα θαυμαστικό.
Στη θέση της τελείας του θαυμαστικού βρίσκεται μια μικρή πράσινη καρδούλα.
Ο Κέρτις το βλέπει και θυμάται τον κοκκινομάλλη που το φορούσε .
«Η λύση είναι η αγάπη», λέει.
«Είναι αλήθεια, υποθέτω», λέει η κυρία Τέιβενολ, «ακόμη κι όταν το λένε άνθρωποι που δεν το εννοούν».
Ο Κέρτις Χάμοντ σηκώνεται από την καρέκλα του κουνώντας το κεφάλι.

«'Οχι, κυρία μου. Αν μιλάμε για τη λύση, δεν είναι αυτή. Η λύση είναι πολύ πιο συνθέτη. Η αγάπη από μόνη της είναι μια εύκολη απάντηση, και οι εύκολες απαντήσεις είναι αυτές που οδηγούν συνήθως ολόκληρους κόσμους στην καταστροφή. Η αγάπη είναι μέρος της απάντησης, ναι, αλλά μόνο ένα μέρος. Η ελπίδα είναι ένα άλλο, όπως και το θάρρος, η φιλανθρωπία, το γέλιο και το να βλέπει κανείς πράγματα όπως το πόσο πράσινα φαίνονται τα δέντρα μετά τη βροχή και το πώς το ηλιοβασίλεμα μεταμορφώνει ένα λιβάδι σε λιωμένο χρυσάφι. Είναι τόσο πολλές οι απαντήσεις που συνθέτουν τη λύση, που είναι αδύνατον να χωρέσουν όλες πάνω σ' ένα μπλουζάκι».




Θέλω λοιπόν να ευχηθώ σε όλους μας Υγεία , Αγάπη (κι όταν λέω αγάπη εννοώ αυτή την Αγάπη ), Ελπίδα , Θάρρος , Κουράγιο , Καλοσύνη , Χαρά , κι εκείνη τη "ματιά" που μπορεί να βλέπει πόσο πράσινα είναι τα δέντρα μετά τη βροχή ...εκείνη τη "ματιά" που μπορεί να βλέπει το νόημα και την ουσία σε κάθε τι που μας περιβάλλει .


Εκείνη τη ματιά που είναι γεμάτη εμπιστοσύνη στην ύπαρξη και ευγνωμοσύνη ,
για το δώρο της ζωής που μας χαρίστηκε .




Θα προτείνω επίσης γι αυτές τις μέρες να αφήσουμε τα πολλά λόγια - γιατί συνήθως χανόμαστε στην ανάλυση και τη μετάφραση , και να έρθουμε πιο κοντά στους αγαπημένους μας ανθρώπους ... τα χέρια μας είναι φτιαγμένα για να μπορούν να αγκαλιάζουν και να δηλώνουν το παρόν σε όμορφες αλλά και σε δύσκολες στιγμές .... και το ευεργέτημα είναι κατά την γνώμη μου πάντα μεγαλύτερο γι' αυτόν που αγκαλιάζει , παρά γι' αυτόν που αγκαλιάζεται .















Μια πόρτα πριν από τον "παράδεισο" ,
πάντα θα υπάρχει ο "πλησίον" ,
μας λέει με βεβαιότητα και ο Koontz.




Ας μην μείνει κανείς μόνος του , τη στιγμή που χρειάζεται μια αγκαλιά .

Osho

Τα βιβλία του Osho ( όπως και του Κρισναμούρτι , κ.α ) τα έχω στη βιβλιοθήκη μου ως μέσο ενθύμησης του εαυτού μου ...με βοηθάνε στο να μην με ξεχνάω εκείνες τις εποχές που νιώθεις ότι η ζωή σε προσπερνάει μέσα στη θολούρα της καθημερινότητας .... μου προσφέρουν την υπενθύμιση μιας παύσης μέσα στο συνεχές νοητικό τρέξιμο που απαιτεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής .




"Δεν είμαι ενας ορθολογιστής.

Είμαι ενας υπαρξιστής.

Πιστεύω σ' αυτό το χωρίς νόημα, όμορφο χάος της ύπαρξης, και είμαι έτοιμος να το ακολουθήσω οπουδήποτε κι αν οδηγεί.

Δεν έχω κάποιο σκοπό, επειδή η ίδια η ύπαρξη δεν έχει σκοπό.

Απλώς είναι εκεί, ανθίζοντας, ωριμάζοντας, χορεύοντας -- αλλά μη ρωτάς γιατί.

Απλώς ενα ξεχύλισμα ενέργειας, χωρίς κανένα λόγο.

Είμαι με την ύπαρξη."




Προσωπικά διαφωνώ στο ότι η ύπαρξη μας οφείλεται σε κάποιο τυχαίο γεγονός χωρίς νόημα .... όμως δεν θα μπορούσα να πω ότι δεν με βρίσκει σύμφωνο το μεγαλύτερο μέρος του σκεπτικού του .... ο Osho σε καλεί να κοιτάξεις μέσα σου για να γνωρίσεις ποιος είσαι .


"Δεν θέλω να προσηλυτίσω κανέναν.

Θέλω, απλά, ο καθένας να είναι ο εαυτός του.

Θέλω ν' αλλάζω όλες τις αρνητικές στάσης ζωής, που έχουν επιβληθεί στον άνθρωπο και να τελειώσει έτσι κάθε μορφή σκλαβιάς και ν' αρχίσει αυθόρμητα ο χορός...

Εγώ διδάσκω τη ζωή, διδάσκω την αγάπη, τη μουσική, διδάσκω τη σιωπή.

Για μένα, αυτά είναι τα στοιχεία κάθε αυθεντικής θρησκευτικότητας."




Γεννήθηκε στον Ινδία το 1931 ..... δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Τζαμπαλπούρ πριν ιδρύσει την Κοινότητά του στην Πούνα της Ινδίας. Σύντομα η Κοινότητα εξελίχθηκε στο πιο διάσημο σημείο συνάντησης για χιλιάδες αναζητητές που θέλουν να βιώσουν την εμπειρία του διαλογισμού και της εσωτερικής μεταμόρφωσης.
Οι διδασκαλίες του έχουν επηρεάσει εκατομμύρια ανθρώπους κάθε ηλικίας και κοινωνικής ομάδας....θεωρείται ως ένας από τους δέκα ανθρώπους -που μαζί με τον Γκάντι, τον Νεχρού και τον Βούδα- έχουν αλλάξει το πεπρωμένο της Ινδίας.






"Το καθήκον μου για την ωρίμανση σας είναι κυρίως το να σας κάνω ανεξάρτητους από εμένα.
Κάθε είδος εξάρτησης είναι σκλαβιά και η πνευματική εξάρτηση είναι η χειρότερη από όλες.
Έκανα οτιδήποτε δυνατό για να γνωρίσετε την ατομικότητά σας, την ελευθερία σας, την απόλυτη ικανότητά σας να ωριμάζετε χωρίς τη βοήθεια κανενός.
Επιθυμώ πραγματικά να μην παίρνετε τα λόγια μου σαν να σας μεταδίδουν κάποιες πληροφορίες.
Εγώ δεν σας διδάσκω τίποτα. Δεν έχω κανένα μήνυμα...
Δεν πειράζει που ο κόσμος βρίσκει ότι είμαι γεμάτος αντιθέσεις, γιατί μόνο έναν πολύ ξεπερασμένο λόγιο τον απασχολεί να λέει λογικά πράγματα. Αντίθετα υπάρχει ένας άνθρωπος που μιλάει, όχι για να μεταδώσει γνώσεις, αλλά ποίηση, νόημα, ένα άρωμα, μια παρουσία...

Εγώ δεν έχω τίποτα να σας πω, αλλά έχω πολλά να μοιραστώ μαζί σας."


"Θέλω να δημιουργήσω ανθρώπους που να είναι κύριοι του εαυτού τους.
Ο κόσμος χρειάζεται επειγόντως πολλούς ανθρώπους επίγνωσης, αγάπης, ελευθερίας και εντιμότητας.
Μόνο αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν τη συγκεκριμένη πνευματική ατμόσφαιρα, η οποία μπορεί να αποτρέψει αυτόν τον κόσμο από το να καταστραφεί από τις αυτοκτονικές δυνάμεις που είναι τόσο ισχυρές.


Δεν είναι όμως πιο ισχυρές από την αγάπη."






Χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως σύγχρονος Ιησούς ..... το κύριο θέμα της "διδασκαλίας" του ήταν η αγάπη ..... αγάπη χωρίς όρους και χωρίς εξαρτήσεις .


"Αγάπη είναι το μοίρασμα της χαράς που ξεχειλίζει.
Δεν μπορείς να την κρατήσεις, πρέπει να τη μοιραστείς.
Τότε η αγάπη είναι ποίηση, κάτι το απίστευτα όμορφο, κάτι που δεν είναι αυτού του κόσμου, κάτι που έρχεται από την άλλη διάσταση.
Μάθε την τέχνη της αγάπης, μάθε την τέχνη ώστε όλα όσα εμποδίζουν την αγάπη να τα βάλεις στην άκρη.
Είναι όπως, όταν σκάβεις ένα πηγάδι:
Συνεχώς βάζεις στην άκρη στρώματα από χώμα, πέτρες, βράχια και ξαφνικά, νάτο, το νερό.
Το νερό ήταν πάντα εκεί, ήταν ένα υπόγειο ρεύμα.
Τώρα που έχεις βάλει στην άκρη όλα τα εμπόδια, το νερό είναι προσιτό.
Έτσι είναι και η αγάπη: είναι το υπόγειο ρεύμα της οντότητάς σου.
Ήδη ρέει, υπάρχουν όμως τόσες πέτρες, τόσα στρώματα από χώμα που πρέπει να μπουν στην άκρη."






Στα λόγια του Osho η πνευματικότητα περνάει σε άλλη διάσταση .



"Το ιερό και το βέβηλο είναι αφηρημένες ιδέες που πρέπει να εξαλειφθούν.
Η σεξουαλική πράξη μπορεί να είναι ιερή και η προσευχή ενός Πάπα μπορεί να είναι βέβηλη."


"Τα δόγματα είναι σαν τα αποτυπώματα των ποδιών.
Μια μέρα κάποιος περπάτησε εκεί, όμως ο ίδιος δεν βρίσκεται πια εκεί.
Μόνο τα αποτυπώματά του έμειναν πάνω στην άμμο, στην άμμο του χρόνου.
Ένας βούδας περπατάει, τα αποτυπώματα μένουν κι εσύ λατρεύεις εκείνα τα αποτυπώματα επί αιώνες.
Τώρα δεν υπάρχει κανένας εκεί.
Απλώς ένα σχήμα πάνω στην άμμο και τίποτε άλλο.





Τα δόγματα είναι μορφές μέσα στο νου, όπως ακριβώς τα αποτυπώματα.
Ναι, κάποιος ήταν εδώ κάποτε, μα δεν είναι πια εδώ.
Κι εσύ συνεχίζεις να λατρεύεις εκείνες τις απολιθωμένες μορφές.
Και μη νομίζεις ότι έχεις γίνει θρησκευτικός, αλλιώς θα χάσεις.
Για να υπάρξει θρησκεία, πρέπει να την αναζητήσεις από μόνος σου.
Είναι μια προσωπική ανάπτυξη, μια προσωπική συνάντηση με την πραγματικότητα, πρόσωπο με πρόσωπο, άμεση και χωρίς μεσολάβηση.
Δεν έχει καμία σχέση με την παράδοση του παρελθόντος.
Πρέπει να αναπτυχθείς μέσα της.
Πρέπει να της επιτρέψεις να αναπτυχθεί μέσα σου.
Η θρησκεία είναι επανάσταση, όχι προσαρμογή.
Δεν είναι πεποίθηση στην οποία έχεις φτάσει διανοητικά.
Είναι αφύπνιση ολόκληρου του είναι σου.
Ασφαλώς μπορείς να γεννηθείς μέσα σε μια ιδεολογία, μπορείς να μάθεις θεολογία, λόγια σχετικά με το Θεό, θεωρίες σχετικά με το Θεό, δόγματα και δοξασίες, το να γνωρίζεις όμως σχετικά με το Θεό δεν έχει καμία σχέση με το να γνωρίζεις τον ίδιο το Θεό.


Το πουλί είναι η θρησκεία και όχι το κλουβί, ενώ το πουλί είναι μέσα σε κλουβί.
Το πουλί δεν μπορεί να πετάξει.
Του έχουν κόψει τα φτερά του.
Το πουλί έχει φυλακιστεί σε ένα χρυσό κλουβί, όμορφα στολισμένο, πολύ ακριβό, πολύτιμο, τώρα όμως είναι πιο σημαντικό το κλουβί από το πουλί.
Και σιγά σιγά, οι άνθρωποι θα ξεχάσουν εντελώς το πουλί, επειδή το πουλί θα πεθάνει και θα λατρεύουν το κλουβί και θα το στολίζουν ολοένα και περισσότερο και θα ανεγερθούν ναοί γύρω του και μεγάλη παράδοση, κατεστημένο και κανένας δεν σκοτίζεται για το πού είναι το πουλί.
Ένα πτώμα μέσα σε ένα χρυσό κλουβί.



Δεν είμαι οπαδός κανενός. Είμαι όμως χριστιανός, όπως είναι χριστιανός ο Ιησούς. Ήταν χριστιανός ο Ιησούς; Ο χριστιανισμός δεν υπήρξε ποτέ πριν. Πώς μπορούσε να είναι χριστιανός; Αν ο Ιησούς είναι χριστιανός, τότε είμαι χριστιανός. Αλλιώς όμως δεν είμαι τίποτε."



Θεωρήθηκε αναρχικός κι επικίνδυνος από την κοινωνία την οποία πάντα καυτηρίαζε ως υπέυθυνη για τη σκλαβιά του σύγχρονου ανθρώπου και για τις κάθε μορφής εξαρτήσεις .




"Κάθε παιδί, από την αρχή-αρχή, μόλις συνειδητοποιεί τις προθέσεις της κοινωνίας, των γονιών, της οικογένειας, του εκπαιδευτικού συστήματος, του έθνους, όλων των θρησκειών, μόλις συνειδητοποιεί τις προθέσεις τους, αρχίζει να κλείνεται στον εαυτό του.

Αρχίζει να γίνεται αμυντικό, από φόβο, επειδή έχει να αντιμετωπίσει μια τρομακτική δύναμη. Και είναι τόσο μικρό και τόσο εύθραυστο, τόσο ευάλωτο, τόσο αβοήθητο, τόσο εξαρτημένο από τους ίδιους ανθρώπους, εναντίον των οποίων πρέπει να προστατέψει τον ίδιο του τον εαυτό.

Το πρόβλημα γίνεται περισσότερο πολύπλοκο, επειδή οι άνθρωποι από τους οποίους πρέπει να προστατέψει τον εαυτό του είναι οι άνθρωποι που νομίζουν ότι το αγαπούν. Οι προθέσεις τους είναι καλές, τους λείπει όμως η συνειδητότητα. Κοιμούνται βαθιά.

Δεν ξέρουν πως είναι μαριονέτες στα χέρια μιας τυφλής δύναμης, που ονομάζεται κοινωνία, κατεστημένο." "Η λογική είναι πολλή μικρή, η ζωή είναι πελώρια. Η λογική έχει χρηστική αξία, είναι εφεύρεση του ανθρώπου. Η ζωή δεν είναι χρηστική., δεν είναι εφεύρεση του ανθρώπου , αντίθετα, ο άνθρωπος είναι εφεύρεση της ζωής. Η λογική είναι μονοδιάστατη, η ζωή είναι πολυδιάστατη.

Επί χιλιάδες χρόνια όμως, ο άνθρωπος διαπαιδαγωγείται έτσι ώστε να πιστεύει ότι η λογική και η ζωή είναι συνώνυμα. Αυτό κατάστρεψε όλη τη χαρά της καρδιάς του ανθρώπου. Κατάστρεψε το πολυτιμότερο πράγμα που έχει η ύπαρξη:
Δηλητηρίασε την ικανότητα του ανθρώπου να αγαπά, γιατί η λογική στρέφεται κατά της αγάπης, η λογική στρέφεται κατά της μακαριότητας, η λογική στρέφεται κατά της διαλογιστικότητας, η λογική στρέφεται κατά της θεϊκότητας.
Αλλά η λογική είναι καλή στο πάρε-δώσε της αγοράς, είναι υπολογιστική, μαθηματική.

Η λογική είναι καλή σε σχέση με τα πράγματα, αλλά δεν είναι καλή σε σχέση με τα πρόσωπα

Η αμφισβήτηση είναι φυσική, έμφυτη ιδιότητα του είναι σου είναι δοσμένη από το Θεό. Χρησιμοποίησε την, γιατί περιέχει τρομακτική δύναμη. Είναι όργανο για την ανακάλυψη της αλήθειας. Η αμφισβήτηση είναι μέθοδος για την ανακάλυψη της αλήθειας. Η αμφισβήτηση δεν είναι εχθρός της αλήθειας, είναι ο μόνος της φίλος."




Στάθηκε απέναντι στα πολλά λόγια και σε κάθε μορφή φιλοσοφίας .....




"Οι άνθρωποι είναι πραγματικά ανόητοι.
Αν δεν καταλαβαίνουν κάτι, αρχίζουν να το σέβονται, επειδή θεωρούν ότι πρέπει να είναι κάτι πολύ μυστηριακό: «Αφού εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, εγώ, ένας άνθρωπος τόσο έξυπνος, τόσο ευφυής, αφού εγώ δεν μπορώ να καταλάβω, πρέπει να είναι κάτι πάρα πολύ βαθύ και μυστηριακό.» Και πολλοί άνθρωποι εκμεταλλεύονται τέτοιες συμπεριφορές. Πολλοί άνθρωποι!
Αν διαβάσεις τα βιβλία του Χέγκελ, θα βρεις ότι αυτό κάνει.
Συνέχεια προσπαθεί να κάνει το κάθε τι όσο πιο δύσκολο γίνεται.
Δεν είναι δύσκολο! Είναι καλή άσκηση να μελετήσεις τον Χέγκελ, το Γερμανό φιλόσοφο.
Αν μπορεί να πει κάτι με μια πρόταση, θα γυρίζει γύρω γύρω, σε πολλές σελίδες. Γράφει μεγάλες προτάσεις, μερικές φορές μια πρόταση σε μία σελίδα και δεν θα μπορείς ούτε την αρχή της πρότασης να θυμηθείς, όταν φτάσεις στο τέλος. Θα πρέπει να την ξαναδιαβάσεις ξανά και ξανά. Και προκαλεί σύγχυση.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που προκαλούν σύγχυση, εκμεταλλευόμενοι την ανθρώπινη ανοησία να πιστεύεις πως ό,τι δεν μπορείς να καταλάβεις πρέπει να είναι κάτι ανώτερο, κάτι μεγαλειώδες, από το άγνωστο, από το μυστηριακό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκμεταλλευτές.

Με τους σοφούς ανθρώπους συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Μιλούν με μικρές προτάσεις. Οι προτάσεις τους δεν είναι τόσο σύνθετες, είναι απλές. Οτιδήποτε λένε μπορεί να κατανοηθεί από οποιονδήποτε που έχει φυσιολογική ευφυΐα
Δεν προκαλούν σύγχυση.
Ό,τι διδάσκουν είναι πάρα πολύ απλό — απλό, όπως είναι απλή η ζωή, απλό, όπως είναι απλή η ύπαρξη, όπως είναι απλά τα ποτάμια και τα βουνά, όπως είναι απλά τα πουλιά και τα δέντρα.
Οι σοφοί άνθρωποι είναι απλοί και τους καταλαβαίνουν οι περισσότεροι. Όσο περισσότερο όμως τους καταλαβαίνεις, όσο βαθύτερα διεισδύεις μέσα στην απλότητα τους, τόσο περισσότερο βρίσκεις να ανοίγονται καινούργιες διαστάσεις μυστηρίου.
Τα λόγια τους είναι απλά, αυτό όμως που θέλουν να δείξουν είναι μυστηριακό.
Δείχνουν με απλό τρόπο, αυτό που δείχνουν όμως είναι μυστηριακό.
Η τώρα ζωή είναι μια ζούγκλα από λέξεις και δεν θα μπορέσεις να βγεις από τη ζούγκλα. Η πολυμάθεια είναι τόσο μεγάλη ζούγκλα , για την ακρίβεια, είναι η μόνη ζούγκλα που απόμεινε στον κόσμο.


"Ο νους ποτέ δεν μπορεί να είναι ευφυής. Μόνον ο μη-νους είναι ευφυής. Μόνον ο μη-νους είναι πρωτότυπος και ριζοσπαστικός. Μόνον ο μη-νους είναι επαναστατικός. η επανάσταση εν δράσει.
Ο νους σε αποβλακώνει κατά κάποιον τρόπο. Φορτωμένος με αναμνήσεις του παρελθόντος, φορτωμένος με τις προβολές του μέλλοντος, συνεχίζεις να ζεις στο ελάχιστο. Δεν ζεις στο μέγιστο.
Η φλόγα σου παραμένει πολλή θαμπή. Μόλις αρχίσεις να ξεφορτώνεσαι τις σκέψεις, τη σκόνη που έχεις μαζέψει από το παρελθόν, η φλόγα υψώνεται καθαρή, λαμπρή, ζωντανή, φρέσκια.
Ολόκληρη η ζωή σου γίνεται φλόγα, φλόγα χωρίς καθόλου καπνό. Αυτό είναι η επίγνωση."

Η επιθυμία λειτουργεί σαν προϋπόθεση για την ευτυχία σου, "Θα είμαι ευτυχισμένος αν αποκτήσω αυτή τη γυναίκα, αυτό το σπίτι, αυτό το αυτοκίνητο." Έτσι, η εκπλήρωση της επιθυμίας γίνεται προϋπόθεση της ευτυχίας σου. Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνεις είναι να βάζεις άχρηστα εμπόδια ανάμεσα σ' εσένα και την ευτυχία σου. Πρώτα βάζεις την προϋπόθεση: "Θα είμαι ευτυχισμένος αν συμβεί αυτό." Όσο πιο δύσκολος είναι ο στόχος, τόσο περισσότερο ενθουσιάζεσαι, τόσο περισσότερο σε προκαλεί. Την ημέρα όμως που εκπληρώνεται η επιθυμία, αισθάνεσαι ανακούφιση. Τώρα έχεις το αποτέλεσμα μέσα στα χέρια σου και αισθάνεσαι όμορφα, επειδή έχεις ανακουφιστεί.
Στην πραγματικότητα, αυτό που σε κάνει να νιώθεις όμορφα δεν είναι η ίδια η επίτευξη της επιθυμίας - επειδή πολύ σύντομα θα έρθει μια άλλη επιθυμία ως υποτιθέμενη προυπόθέση για την ευτυχία σου - αλλά η ανακούφιση που αισθάνεσαι, επειδή τέλειωσε η αγωνία, ο πυρετός, ο πόνος που εσύ ο ίδιος προκάλεσες.
Και πόσο κρατάει αυτή π υποτιθέμενη ευτυχία που νιώθεις, από την επίτευξη της επιθυμίας σου; Μόνο λίγες στιγμές κι ύστερα αρχίζεις να διψάς για κάτι άλλο. "



Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και κάθε φορά μάζευε όλο και περισσότερο κόσμο στις ομιλίες του ....σε κάποιο ταξίδι του στις Ηνωμένες πολιτείες αρρώστησε .... έρευνα Ιταλών δημοσιογράφων έδειξε ότι αιτία ήταν η έκθεση σε ραδιενεργό υλικό ..... είχε αρχίσει να γίνεται επικίνδυνος αφου στην ομιλία του στο Όρεγκον είχαν έρθει να τον ακούσουν πάνω από 30.000 άτομα ...με την υγεία του έτσι εύθραυστη πέρασε και από την Ελλάδα καλεσμένος του Κούνδουρου ..... εμφανίστηκε στην Κρήτη κι ενώ είχε εκδώσει κανονική βίζα με ισχύ ενός μηνός συνελήφθη από την ασφάλεια και απελάθηκε για λόγους " ύψιστης εθνικής ασφάλειας ".... 21 άλλες χώρες αρνήθηκαν την είσοδό του στην επικράτειά τους σε κείνο το ταξίδι .


Πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα το 1990 στην Ινδία .


"Γύρισα τον κόσμο. Μία εμπειρία μετά την άλλη, όλες ίδιες. Όλες οι δημοκρατίες είναι μία απάτη. Όλες οι ιδεολογίες για την ελευθερία, την ελευθερία του λόγου, είναι μια απάτη."


Μια μικρή ανάρτηση όπως αυτή δεν φτάνει για να θίξει όλα τα θέματα με τα οποία είχε ασχοληθεί και να φωτίσει όλη τη "διδασκαλία" του ....παραθέτω μερικές ακόμη φράσεις του .







"Μην σκέφτεστε ποτέ πως πρέπει να πάτε κάπου αλλού. Μπορείτε να μεταμορφώσετε τον εαυτό σας και να βρείτε τα πάντα που χρειάζεστε εκεί που είστε."

"Το "κάπου αλλού" είναι μια ύπουλη στρατηγική του νου που προσπαθεί να σας περιπλανήσει. Το "εκεί και τότε" είναι χίμαιρα.
Το "εδώ και τώρα" είναι η μοναδική πραγματικότητα"

"Η δημιουργικότητα είναι ο Θεός, και αν νιώθετε κάποια παρακίνηση για δημιουργία, να ξέρετε ότι είναι παρακίνηση για να συναντηθείτε με τον Θεό. Εάν η δημιουργικότητα δεν πηγάζει από την σιωπή, από την ησυχία, από την κατανόηση και αγάπη, τότε είναι επικίνδυνη"

"Η ιστορία αποτελείται από μια συλλογή καθημερινών πολύ επιπόλαιων εφημερίδων."

"Μέχρι η αλήθεια να γίνει προσωπική εμπειρία, ότι και να νομίζετε γι’ αυτήν θα είναι στην πραγματικότητα μόνον μια άποψη.
Και όλες οι απόψεις και πεποιθήσεις είναι απλά ψέματα και όλοι οι πεπεισμένοι τυφλοί."

"Εάν θέλετε αληθινές σχέσεις αγάπης, πρέπει να ξεχάσετε την πολιτική πιέσεων.
Μην προσπαθείτε να κυριαρχήσετε πάνω στον άλλο και μην αφήσετε τον άλλο να κυριαρχήσει πάνω σας.
Πρέπει να ξέρετε ότι η ελευθερία είναι η ανώτερη αξία και όταν η αγάπη δεν σας δίνει την ελευθερία, τότε δεν είναι αγάπη. Η ελευθερία είναι το κριτήριο."




"Είναι πολύ παράξενο όταν οι άνθρωποι που δεν ξέρουν τι είναι προσπαθούν να γίνουν κάτι. Δεν κάνουν καμιά προσπάθεια να γνωρίσουν τι είναι αυτή τη στιγμή, ποια είναι η ουσία τους και κάνουν μια μεγάλη προσπάθεια για να γίνουν κάτι. Το να γίνεις κάτι είναι η ασθένεια της ψυχής"

"Για να φτάσει κάποιος στην κατάσταση της Κατανόησης, πρέπει πρώτα απ’ όλα να υιοθετήσει την κατάσταση της μη κατάκρισης"

"Ο νους είναι το πιο ταπεινό τμήμα της συνείδησής μας. Είναι καλός για να γνωρίζουμε τον εξωτερικό κόσμο, αλλά είναι άχρηστος εάν θέλετε να κάνετε ένα εσωτερικό ταξίδι."

"Μόνον οι άνθρωποι που δεν προσπάθησαν να γνωρίσουν τον εαυτό τους, κουβαλάνε μαζί τους τις γνώμες των άλλων και χρειάζονται την υποστήριξη των άλλων."

"Ο αληθινός άνθρωπος παραμένει συνηθισμένος, εντελώς συνηθισμένος. Κανένας δεν ξέρει ποιος είναι, κανένας δε ξέρει τι θησαυρό κουβαλάει μέσα του. Ποτέ δεν διαφημίζεται, ποτέ δεν προσπαθεί να προβληθεί."

"Ένας ελεύθερος άνθρωπος ανήκει στον εαυτό του και σε κανέναν άλλον. Ένας ελεύθερος άνθρωπος είναι απλώς μια ενέργεια, χωρίς όνομα, χωρίς μορφή, χωρίς φυλή, χωρίς έθνος"

"Το να γίνεσαι είναι αρρώστια, το να είσαι είναι υγεία"

"Το αύριο σημαίνει απλώς αυτό που δεν έρχεται ποτέ. Είναι η αναβολή της ζωής. Είναι μια άτολμη στρατηγική για να εξακολουθείς να υποφέρεις"


"Χρειάζεσαι την προσοχή των άλλων.
Με εκατομμύρια τρόπους προσελκύεις την προσοχή των άλλων. Ντύνεσαι με έναν ορισμένο τρόπο, προσπαθείς να φαίνεσαι όμορφος, έχεις καλή συμπεριφορά, γίνεσαι πολύ ευγενικός, αλλάζεις. Όταν δεις τι κατάσταση επικρατεί κάπου. αμέσως αλλάζεις, έτσι ώστε οι άνθρωποι να σε προσέξουν....
Αυτό κατά βάθος είναι ζητιανιά.
O πραγματικός ζητιάνος είναι αυτός που ζητάει και χρειάζεται προσοχή.
Και ο πραγματικός αυτοκράτορας είναι αυτός που ζει μέσα στον εαυτό του. Αυτός έχει ένα κέντρο δικό του, δεν εξαρτάται από κανέναν άλλον."

Η ζωή δεν είναι ένας γρίφος για να τον λύσεις. Η ζωή είναι ένα μυστήριο για να το ζήσεις.

"Η κοινωνία σε θέλει πάντα ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο!"

"Ελευθερία σημαίνει κίνηση προς το άγνωστο χωρίς να ξέρεις που πας, χωρίς να ξέρεις τι θα συμβεί την επόμενη στιγμή"

"Μην εγκαταλείπετε τον κόσμο! Να είσαστε μέσα στον κόσμο και όμως όχι από αυτόν τον κόσμο"

"Όσο κάποιος ζητάει αγάπη, δεν μπορεί να είναι ικανός να δώσει αγάπη, επειδή το ίδιο το γεγονός ότι ζητάει, είναι ένδειξη ότι δεν υπάρχει καμία πηγή αγάπης μέσα του.Μόνο ο άνθρωπος που έχει ανέβει πάνω από την ανάγκη να ζητάει αγάπη, μπορεί να δώσει αγάπη.
Η αγάπη είναι μοίρασμα, δεν είναι ζητιανιά."




Ο Θεός είναι η γυμνή σου πραγματικότητα, χωρίς καθόλου κοσμήματα.
Δεν περιορίζεται από το σώμα σου, δεν περιορίζεται από τη γέννηση σου, δεν περιορίζεται από το χρώμα σου, δεν περιορίζεται από το φύλο σου, δεν περιορίζεται από τη χώρα σου.
Απλά δεν περιορίζεται από τίποτα. Και είναι προσιτός, τόσο κοντά... ένα βήμα μόνο μέσα σου κι έχεις φτάσει.
Εδώ και χιλιάδες ·χρόνια, σου λένε πως το ταξίδι προς το Θεό είναι πολύ μεγάλο.
Το ταξίδι όμως, στην πραγματικότητα, δεν είναι μεγάλο, ο Θεός δεν είναι καθόλου μακριά.
Ο Θεός είναι στην αναπνοή σου, ο Θεός είναι στον χτύπο της καρδιάς σου, ο Θεός είναι στο αίμα σου, στα κόκαλα σου, στο μεδούλι σου.




"Ωρίμανση σημαίνει να κινείσαι κάθε στιγμή βαθύτερα μέσα στις αρχές της ζωής. Σημαίνει να πηγαίνεις ολοένα και μακρύτερα από το θάνατο, όχι να πηγαίνεις προς το θάνατο. Όσο βαθύτερα πηγαίνεις μέσα στη ζωή, τόσο περισσότερο κατανοείς την αθανασία μέσα σου. Απομακρύνεσαι από το θάνατο. Έρχεται μια στιγμή που μπορείς να δεις ότι ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο από αλλαγή ρούχων, αλλαγή σπιτιών, αλλαγή μορφών. Τίποτα δεν πεθαίνει. Τίποτα δεν μπορεί να πεθάνει."

"Ο θάνατος είναι η μεγαλύτερη αυταπάτη που υπάρχει."

"Για να κατανοήσεις τι σημαίνει ωρίμανση, απλώς παρατήρησε τα δέντρα. Καθώς το δέντρο ωριμάζει, οι ρίζες του πηγαίνουν ολοένα και βαθύτερα. Υπάρχει ισορροπία. Όσο πιο ψηλά πηγαίνει το δέντρο, τόσο πιο βαθιά πηγαίνουν οι ρίζες.
Δεν μπορεί να υπάρξει δέντρο πενήντα μέτρα ψηλό με ρίζες δέκα πόντους.
Δεν μπορούν να στηρίζουν τέτοιο ύψος. Στη ζωή, ωρίμανση σημαίνει να πηγαίνεις βαθιά μέσα στον εαυτό σου.
Εκεί βρίσκονται οι ρίζες σου."

Ποιος φοβάται το θάνατο;

Ποτέ μου δεν συνάντησα τέτοιον άνθρωπο.


Όλοι σχεδόν οι άνθρωποι που έχω συναντήσει φοβούνται τη ζωή.